Wspomniane wyżej cele realizowane są poprzez przygotowanie dwuczęściowej prezentacji multimedialnej. Jej część pierwsza realizuje pierwszy i częściowo drugi z w/w celów. Część druga realizuje cel  trzeci i częściowo drugi.

     Pierwsza część prezentacji spełnia najważniejsze funkcje informacyjne, szczególnie w zakresie takich zagadnień jak: historia instytutu, jego struktura organizacyjna, skład osobowy, plany badawcze i dydaktyczne, spisy publikacji, aktualny program studiów, warunki rekrutacji etc; pełnić też winna funkcję komunikacyjną w tym znaczeniu, w jakim pełnić ją może właściwie przygotowana struktura hipertekstowa (możliwość korespondencji elektronicznej). Zakłada się, iż wszystkie w/w informacje udostępnione zostaną - poprzez ich "publikację" - w globalnej sieci komputerowej
- w Internecie. Część druga omawianej prezentacji jest uporządkowanym zbiorem wiedzy na temat hipertekstu i jego filozofii. Są tu także przedstawione wszystkie najważniejsze pojęcia dotyczące komunikacji multimedialnej. Będąc - podobnie jak część pierwsza - strukturą hipertekstową, pozwala na wyjątkowo sprawne przyswajanie wiedzy z interesującej nas dziedziny pozwalając dodatkowo sprawdzić przydatność formuły hipertekstu w prezentowaniu zagadnień kulturoznawczych.

      Praca, jak już wspominano, jest dokumentem hipertekstowym; jako taki istnieje on jedynie w formie cyfrowej. Jego zawartość może zostać przejrzana wyłącznie przy pomocy komputera z zainstalowaną przeglądarką internetową. Część pierwsza pracy - nazwijmy ją praktyczną -  czyli tzw. strona domowa (w terminologii ang. home page) Instytutu Kulturoznawstwa UAM ulokowana będzie na dysku twardym jednego z serwerów uniwersyteckich i dostępna w Internecie pod adresem sieciowym: http://main.amu.edu.pl/~instkult/. Całość, a więc zadanie praktyczne oraz część druga (nazwijmy ją teoretyczno-informacyjną) zarejestrowane są na dysku optycznym. Rozwiązanie to pozwala spełnić podstawowe wymogi formalne dotyczące archiwizowania prac magisterskich.
Home Page Instytutu Kulturoznawstwa UAM stanowi kompendium wiedzy na temat tegoż instytutu. Prezentowane informacje dotyczą zagadnień najbardziej istotnych z punktu widzenia zainteresowanych osób – użytkowników Internetu.  Starałam się, aby były one zwięzłe i krótkie oraz łatwe do odnalezienia. Część praktyczna pracy ma więc typową strukturę „rozgałęziającego się drzewa”. Punktem wyjścia jest strona główna zawierająca logo Instytutu Kulturoznawstwa (zaprojektowane przeze mnie), adres i telefon instytutu oraz kilka kategorii ogólnych (historia instytutu, nazwy poszczególnych zakładów etc.). Wybór dokonany w tym miejscu przenosi użytkownika do spraw bardziej szczegółowych (np. umożliwia uzyskanie kompletnej informacji dotyczącej składu osobowego konkretnego zakładu). Kolejny krok (opcja) prowadzi do dalszych szczegółów (np. do listy publikacji naukowych wybranego pracownika instytutu). I tak dalej. W każdym momencie można przerwać śledzenie szczegółów i przenieść się na początek dokumentu lub w dowolne inne jego miejsce. W celu ułatwienia nawigacji czyli przemieszczania się między informacjami, po lewej stronie dokumentu umieściłam tzw. pasek nawigacyjny pozwalający odwołać się do kategorii ogólnych (jak np. Zakład Etyki Gospodarczej czy rekrutacja), który pozostaje niezmienny niezależnie od wyświetlanych informacji.
Część teoretyczno-informacyjna pracy zawiera wszelkie podstawowe informacje dotyczące hipertekstu oraz wykorzystywania jego formuły w komunikacji multimedialnej (w tym w sieciach komputerowych). Część ta stanowi zbiór dość luźno połączonych ze sobą treściowo zagadnień, głównie z dziedziny informatyki i nauk humanistycznych. Wszystkie informacje jednak, nawet tak pozornie od siebie odległe jak filozofia Wolfganga Welscha i język HTML, oscylują wokół problemu centralnego, który stanowi hipertekst. Miejscem, w którym idea hipertekstu realizuje się najpełniej jest Internet, gdzie struktury hipertekstowe wykorzystywane są przez technologię WWW i nazywane tak przez użytkowników - strony WWW. Dlatego też pojęcia: "hipertekst" , "dokument hipertekstowy", "struktura hipertekstowa", "strona WWW", "witryna internetowa", "home page" stosowane są przeze mnie wymiennie i oznaczać mogą zarówno konkretne internetowe witryny jak np. Home Page Instytutu Kulturoznawstwa UAM, jak i dokumenty hipertekstowe w sieci nie opublikowane (jak np. część teoretyczna tej pracy czy programy komputerowe lub prezentacje wykorzystujące hipertekst). Teoretyczno-informacyjna część pracy, w odróżnieniu od zadania praktycznego, swą strukturą przypomina bardziej „pajęczynę” niż „drzewo”. Punktem wyjściowym jest tutaj ogólna charakterystyka hipertekstu. Niektóre ze słów użytych do opisu pełnią funkcję tzw. hiperłączy czyli odnośników do innych informacji. Każde zagadnienie zawiera hiperłącza, a zarazem do niego samego odwołują się inne hiperłącza. Nie ma więc mowy w tym przypadku o jednej, ściśle określonej drodze dostępu do konkretnej informacji. Możliwości jest wiele, ale niosą one za sobą ryzyko zagubienia się w dużej ilości danych i utratę kontroli nad ich przepływem. Zasadniczo jednak forma „pajęczyny” lepiej niż „drzewo” oddaje istotę hipertekstu jako struktury globalnej, dlatego też znalazła tutaj zastosowanie.

      Dokumenty hipertekstowe posługują się, prócz słowa, obrazem jako środkiem wyrazu. Elementy graficzne stanowią integralną część zarówno zadania praktycznego, jak i teoretyczno-informacyjnego tej pracy i spełniają różnorakie funkcje. W przypadku obu części grafika pełni głównie funkcję estetyczną. Ma za zadanie przede wszystkim zdobić i uatrakcyjniać pracę. Zastosowanie grafiki pozwala ponadto uporządkować strukturę hipertekstową i nadać jej wewnętrzną spójność. Obie części pracy różnią się od siebie i jest to widoczne, głównie dzięki odmiennym, specyficznym dla każdej części elementom graficznym. Dzięki temu zawsze możliwe jest określenie, która część pracy jest aktualnie prezentowana. Funkcję porządkującą, głównie w części praktycznej pracy spełniają kolory. Każdej z kategorii ogólnych przyporządkowany został określony kolor (przykładowo Zakład Kultury Współczesnej operuje kolorem zielonym). Ten sam kolor zastosowany został we wszystkich zagadnieniach szczegółowych dotyczących danej kategorii ogólnej (np. nazwiska pracowników Zakładu Kultury Współczesnej są zielone). Pozwala to zachować orientację w ramach witryny instytutu.
Prócz funkcji estetycznej i porządkującej, elementy graficzne zastosowane w pracy, głównie w części teoretyczno-informacyjnej pełnią także rolę ilustracyjną. Zadaniem zaprojektowanej przeze mnie grafiki jest obrazowanie poruszanego problemu.

      Praca jest dokumentem hipertekstowym, czyli strukturą nielinearną i jako taka nie posiada numeracji stron i spisu treści. Kolejność przeglądania zależna jest od indywidualnego wyboru użytkownika. Jednakże w związku ze zbyt małym jeszcze doświadczeniem czytelników w zakresie obcowania ze strukturami nielinearnymi, zdecydowałam się wprowadzić alfabetyczny indeks (osobny dla części teoretycznej i praktycznej pracy) wszystkich zagadnień i informacji składających się na całość pracy. Pozwala on w dowolnym momencie na skontrolowanie ilości już obejrzanych dokumentów oraz daje możliwość bezpośredniego dostępu do pozostałych informacji. Indeks skonstruowany został wyłącznie dla czytelników pracy, toteż dostęp do niego możliwy jest jedynie podczas korzystania z pracy zarejestrowanej na dysku optycznym. Home Page Instytutu Kulturoznawstwa UAM znajdująca się w Internecie nie posiada połączenia z indeksem.
Jak już wspomniałam, kolejność przeglądania poszczególnych stron struktury hipertekstowej jest dowolna, zależna od indywidualnego wyboru użytkownika. Hiperłącza znajdujące się poniżej prowadzą do strony głównej Instytutu Kulturoznawstwa UAM  (część praktyczna pracy), do ogólnej charakterystyki zjawiska hipertekstu (część teoretyczno-informacyjna pracy) oraz do indeksu wszystkich stron.

oraz wszystkim tym, którzy we mnie wierzyli.