"Podstawowym nośnikiem informacji  komputerowej jest obraz". Obraz komputerowy jest obrazem cyfrowym i różni się od tradycyjnego obrazu analogowego.
E. Stawowczyk w pracy pt. "Obraz w epoce systemów cybernetycznych"  analizuje dokładnie sposób powstawania obrazów analogowych i cyfrowych oraz bada różnice między nimi.
Obrazy analogowe takie jak np. fotografia wychodzą zawsze od konkretnego przedmiotu i zorientowane są od obiektywności do subiektywności. Obraz analogowy zawsze zachowuje swoją więź z oryginałem mimo poddania go różnym transformacjom. Proces tworzenia obrazów analogowych podobny jest "oglądaniu" - powstawaniu obrazów na siatkówce oka. Obraz analogowy jest przetworzoną subiektywnie wizją jakiegoś konkretnego obrazu, przedmiotu materialnego istniejącego w rzeczywistości, obrazuje go, reprezentuje i do niego odsyła.
Proces powstawania obrazów cyfrowych jest odwrotny. Zaczyna się od ukształtowanej mentalnie "wizji", a następnie jej materializacji w postaci obrazu. Obraz taki nie jest czystym lub subiektywnie przekształconym odwzorowaniem konkretnego rzeczywistego przedmiotu, a jedynie wyraża mentalną koncepcję. Taką możliwość materializacji wizji daje komputer, który zapisuje wszelkie obrazy w postaci zer i jedynek, bez odnoszenia ich do rzeczywistości zewnętrznej. Technika cyfrowa pozwala na tworzenie fantastycznych, zupełnie wymyślonych obrazów i poddawanie ich nieustającym przeobrażeniom, w sposób, w jaki nie mógłby nigdy uczynić tego aparat fotograficzny, ani kamera filmowa.
Na obraz cyfrowy składają się miliony maleńkich pikseli. Piksele to - powtarzając za E. Stawowczyk "światłoczułe kryształy krzemu rozmieszczone w formie regularnej matrycy złożonej z pionowych i poziomych linii tak, że każdy kryształ może reagować na wiele stopni natężenia światła".  Możliwa jest transformacja każdego piksela, dodawanie i odejmowanie pikseli, co daje nieskończoną ilość możliwości transformacji całego obrazu. Obraz cyfrowy zrywa swój związek z rzeczywistością. Punktem wyjścia w tworzeniu takiego obrazu może być oczywiście obraz analogowy (przykładem są skanowane zdjęcia, poddawane następnie obróbce), jednak samo przekształcenie obrazu w postać cyfrową zrywa jego związek z rzeczywistością, pozbawia go jego materialności.
Obraz cyfrowy, aby w ogóle być obrazem, musi zaistnieć na ekranie monitora komputerowego lub telewizyjnego. Dopiero ten bowiem nadaje mu status obrazu. Dane zapisane w postaci cyfr samym obrazem nie są, mogą tylko zaprezentować siebie w postaci ekranowego obrazu. Cechą więc obrazów cyfrowych jest ich momentalność i wieczna teraźniejszość. Obrazy cyfrowe stanowią rzeczywistość samą w sobie, rzeczywistość sztuczną, wirtualną, nie obrazujacą żadnej innej rzeczywistości i nie odsyłającą do niej.