Struktura ta najbardziej
przypomina sposób organizacji dokumentów drukowanych. Strona główna stanowi
tytuł lub wstęp, a każda następna jest kolejnym rozdziałem. Poruszanie
się po dokumencie jest proste, możliwe jest tylko przejście do następnej
strony, powrót do poprzedniej oraz ewentualnie - skok do strony głównej.
Struktury tego typu są
więc sztywne i ograniczają możliwości czytelnika i twórcy. Wykorzystywane
są jednak z powodzeniem przy wszelkiego rodzaju instrukcjach "krok po kroku"
oraz przy hipertekstowych wersjach dokumentów drukowanych, w których linearna
struktura musi być zachowana (np. dzieła literackie).
Odmianą struktury liniowej
jest,
zawierająca prócz hiperpołączeń "do przodu" i "do tyłu", także połączenia
"w bok", pozwalające na odejście od głównego tematu. Te połączenia alternatywne
prowadzić mogą z powrotem do tematu naczelnego, lub mogą stanowić odrębne
ścieżki posiadające własne zakończenie.
Jest to kombinacja struktury
hierarchicznej ze strukturą liniową. Stosowana jest wówczas, gdy informacje
uporządkowane w sposób linerany dają się podzielić na główne tematy. Struktura
ta oferuje cztery kierunki poruszania się po dokumencie - "w górę", "w
dół" (charakterystyczne dla struktury hierarchicznej) oraz
"do przodu", "do tyłu" (struktura liniowa). Większa możliwość wyboru
niesie ze sobą większe ryzyko utraty orientacji. Użytkownik może łatwo
zgubić się w momencie przekraczania granic tematów hierarchii, poruszając
się w przód i w tył.
Pajęczyna jest zbiorem
dokumentów, które nie mają jakiejś ogólnej struktury. Jedyną rzeczą, łączącą
poszczególne strony są hiperpołączenia. Przemieszczanie się między dokumentami
odbywa się właśnie poprzez wybór jednego z hiperłączy. Możliwości wyboru
są duże, istnieje także ogromne ryzyko zagubienia się.
Struktury sieciowe wykorzystywane
są w dokumentach, których treść jest luźno powiązana ze sobą. Klasycznym
przykładem pajęczyny jest system WWW. Jego poszczególne dokumenty
składowe wykorzystują różne struktury, całość jednak (czyli zbiór wszystkich,
połączonych ze sobą dokumentów) opiera się na strukturze sieciowej.